فریم در ثانیه (fps) چیست؟
سیستمهای با کیفیت استاندارد (SD) و وضوح بالا (HD) که روی کابل کواکسیال اجرا میشوند، قبلاً دوربینهایشان را با نرخ فریم اندازهگیری کردهاند. زمانی که متوجه شدیم این چیست، ایده خوبی در مورد اینکه یک دوربین ممکن است چه نوع قابلیت هایی داشته باشد به ما ارائه داد. دوربین های تحت شبکه یا دوربین های IP به طور متفاوتی اندازه گیری می شوند. به جای نرخ فریم، دوربین های IP به پهنای باند بستگی دارند. این نوع دوربینها هنوز هم میتوانند نرخ فریمشان را به اعداد خاصی محدود کنند، اما واقعاً به پهنای باند مورد نیاز برای آن دوربین و آنچه دستگاه ویدیو (NVR) قادر به پشتیبانی است، بستگی دارد.
نرخ فریم در مقابل پهنای باند
نرخ فریمها همچنان در دوربینهای IP اعمال میشوند و ترجمه میشوند، اما به جای جستجوی حداکثر نرخ فریم در برگه مشخصات، یافتن نرخ فریم بالقوه یک دوربین IP مستلزم کمی ریاضیات بیشتر است. هر رزولوشن در محدوده نرخ بیت موجود ضبط می کند. هر چه میزان بیت بالاتر باشد، کیفیت بالاتری دارد. هر رزولوشن همچنین دارای حداکثر نرخ بیت است که نمی تواند از آن تجاوز کند. دوربین های آنالوگ SD و HD شما در این مورد یکسان هستند، اما این میزان بیت نقش بسیار بیشتری در دوربین های IP ایفا می کند. در 2 مگاپیکسل، دوربین IP شما برای ضبط با بالاترین کیفیت به نرخ بیت حدود 10000 کیلوبایت بر ثانیه نیاز دارد. این پهنای باند مورد نیاز دوربین در این وضوح است. در حالی که این به شما نمی گوید که قرار است چند فریم در ثانیه بگیرید، اما باعث می شود که در مسیر درستی برای پیدا کردن آن حرکت کنید. فاکتورهای تعیینکننده دیگر، پهنای باند مورد نیاز دوربینهای باقیمانده سیستم است و عامل بزرگ، پهنای باند ورودی در دستگاه ویدیوی شبکه (NVR) شما خواهد بود.
پهنای باند ورودی
مقدار پهنای باند ورودی که دستگاه NVR شما با آن کار می کند دقیقاً در صفحه مشخصات برای شما چاپ می شود. در حالی که دوربینهای امنیتی شما بر حسب کیلوبیت در ثانیه (Kb/s) اندازهگیری میشوند، پهنای باند ورودی NVR شما احتمالاً بر حسب مگابیت در ثانیه (Mb/s) اندازهگیری میشود. تبدیل به اندازه کافی ساده است. پهنای باند ورودی 80 مگابیت بر ثانیه در بین NVRهای مستقل کوچکتر بسیار استاندارد است. با تبدیل به اصطلاحات دوربین، این بدان معناست که NVR 80000 کیلوبایت بر ثانیه پهنای باند قابل استفاده در آن NVR دارد. اگر دوربینهای 2 مگاپیکسلی شما از سرعت 10000 کیلوبایت بر ثانیه استفاده میکنند، میتوانید هشت عدد از آنها را داشته باشید و در عین حال بالاترین قابلیتهای ضبط آن دوربینها را حفظ کنید. چه بالاترین نرخ فریم موجود دوربین شما 20 فریم در ثانیه باشد یا 30 فریم در ثانیه، در این سناریو می توانید به آن دست پیدا کنید. با این حال، اگر دستگاه NVR شما اجازه آن را میداد و قرار بود از هشت دوربین در دستگاه تجاوز کنید، دیگر نمیتوانید با حداکثر تعداد فریم در ثانیه در همه دوربینها ضبط کنید. گزینههای شما در این زمان این است که سعی کنید به آرامی نرخ بیت را برای تطبیق با دوربین اضافی پایین بیاورید، یا به سادگی نرخ فریم را در برخی یا همه دوربینها پایین بیاورید تا سیستم شما بار دیگر نیازهای پهنای باند را برآورده کند.
کاهش بیت ریت
کاهش بیت ریت دوربین های شما به معنای کاهش پهنای باند مورد نیاز آنها خواهد بود، اما همانطور که گفتیم ، این به تصویر دوربین مرتبط است. با کاهش نرخ بیتی که دوربین در آن ضبط می کند، کیفیت تصویر دوربین را نیز کاهش می دهید. کاهش کم این میزان بیت می تواند مشکل شما را حل کند و کاهش کیفیت تصویر به طور بالقوه می تواند مورد توجه قرار نگیرد.
کاهش فریم ریت
در مواردی که کاهش نرخ بیت گزینه مناسبی نبود، کاهش تعداد فریمهایی که دوربین در آن ضبط میکند آخرین گزینه شماست. سرعت کامل 30 فریم بر ثانیه به چیزی تبدیل شده است که اکثریت قریب به اتفاق بازار انتظارش را دارند، زیرا در چند سال گذشته در صنعت دوربینهای مداربسته بیشتر شده است. حتی برای سیستم های دوربین IP با اندازه متوسط، گاهی اوقات دستیابی به این امر دشوار است. البته همه اینها مربوط به پهنای باند موجود است. در حالی که کاهش نرخ فریم ممکن است چندان سرگرم کننده به نظر نرسد، خبر خوب این است که اکثر مردم نمی دانند که معمولاً ضبط همه این فریم ها چقدر بی فایده است. در بسیاری از موارد، خواهید دید که ضبط حتی با 7 فریم در ثانیه برای ضبط تقریباً هر چیزی که با سرعت استاندارد حرکت می کند کافی است. مگر اینکه به دنبال جزئیات فوقالعادهای در یک جسم سریع باشید.